Hər bir bölgənin sosial-iqtisadi inkişafında infrastruktur qədər idarəçilik mədəniyyəti də böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bəzi insanlara verilən vəzifə sadəcə status və vəsiqə kimi görünür, lakin elə şəxslər də var ki, əmanət edilmiş sahəni həyat missiyasına çevirərək onu yeni mərhələyə daşıyırlar. Bu kimi fədakar rəhbərlər hər bir addımında yalnız texniki işlərin deyil, insan talelərinin məsuliyyətini daşıdıqlarının fərqindədirlər. Məhz belə yanaşma nəticəsində idarə etdikləri müəssisə və təşkilatlar qısa zamanda nümunə kimi göstərilən, ictimai etimada sahib strukturlara çevrilir.
Adətən idarəçilik dedikdə göz önünə sənədləşmə, rəsmi icraat və protokol görüşləri gəlir. Lakin əsl rəhbərlik kabinet divarlarından kənarda baş verir – ərazidə, insanların içində, real problemlərin mərkəzində. Günün istənilən saatında sahəyə çıxan, dəyişən hava şəraitindən asılı olmayaraq yoxlamalar aparan, işçilərini motivasiya ilə idarə edən rəhbər modeli artıq nadir rast gəlinən nümunələrdəndir. Buna baxmayaraq, bəzi bölgələrdə hələ də belə məsuliyyətli yanaşmanı özündə birləşdirən şəxslər var və onların fəaliyyəti sayəsində həm dövlət tapşırıqlarının icrası yüksəlir, həm də vətəndaş məmnunluğu artır.
Belə rəhbərlərin ən böyük üstünlüyü ondan ibarətdir ki, onlar işə fərdi maraqla deyil, institusional yanaşma ilə baxırlar. Yəni hər hansı problemi təkcə bir gün üçün deyil, uzunmüddətli perspektivdə həll etməyə çalışırlar. Onların rəhbərliyi altında sistemli planlaşdırma aparılır, proseslər təsadüfi deyil, ardıcıl mərhələlərlə həyata keçirilir. Bu isə idarə olunan sahənin həm dayanıqlılığını, həm də davamlı inkişafını təmin edir. Bir sözlə, belə rəhbərliyin olduğu yerdə təsadüfiliyə yer yoxdur – hər şey düşünülmüş, ölçülmüş və yerində verilmiş qərarlarla idarə olunur.
Eyni zamanda belə rəhbərlər yalnız tapşırıq verən deyil, həm də dinləməyi bacaran insandır. Çünki onlar yaxşı bilirlər ki, problemin əsl həll yolu masa arxasında deyil, yerində öyrənilir. Tabeçiliyində çalışan işçilərin fikrinə dəyər vermək, onların təkliflərini nəzərə almaq, əməyinə hörmətlə yanaşmaq hər bir kollektivdə sağlam mühitin təminatıdır. Bu yanaşma həm məsuliyyəti, həm də sədaqəti gücləndirir. Əməkdaşlar artıq işi sadəcə əmək haqqı üçün deyil, rəhbərin etimadına layiq olmaq üçün də görməyə başlayırlar.
Əslində bu cür idarəçilik tək bir şəxsin deyil, bütün bir bölgənin inkişafına xidmət edir. Çünki sistemli fəaliyyət yalnız bir sahəni deyil, zəncirvari olaraq digər istiqamətləri də canlandırır. İnfrastruktur bərpa olunursa, kənd təsərrüfatı da güclənir, ticarət də canlanır, vətəndaş rahat yaşayır. Sosial xidmətlər təkmilləşirsə, əhalinin dövlətə olan inamı artır. Beləliklə, rəhbərlik sadəcə idarəetmə forması deyil – cəmiyyətlə dövlət arasında etimad körpüsüdür.
Bu gün belə məsuliyyətli, işinə vicdanla yanaşan idarəçilərin fəaliyyəti xüsusi qiymət və təbliğə layiqdir. Onların timsalında hər kəsə göstərmək lazımdır ki, vəzifə kreslosu şəxsi rahatlıq üçün yox, xalqa xidmət üçün verilib. Belə insanlar olduğu müddətdə dövlətin dayaqları daha da möhkəmlənəcək, hər bölgədə inkişaf yeni mərhələyə qədəm qoyacaq.