Beyləqan Rayon Mərkəzi Xəstəxanasında bu gün hakim olan nizam-intizam, intellektual yanaşma və pasiyentə hörmət atmosferi təsadüfən yaranmayıb. Bu, baş həkim Şahlar Hüseynovun illərlə formalaşdırdığı idarəçilik fəlsəfəsinin nəticəsidir. Onun rəhbərliyi ilə səhiyyə müəssisəsi klassik xəstəxana modelindən çıxaraq tamamilə yeni bir anlayışa – sosial məsuliyyətli, vətəndaş yönümlü, müasir klinik mərkəz statusuna yüksəlib. Burada artıq tibb işçisi ilə pasiyent arasında “müalicə edən – müalicə olunan” münasibəti deyil, etimada əsaslanan əməkdaşlıq modeli mövcuddur.
Şahlar Hüseynov işinə sırf tibbi müstəvidə yanaşmır. O, səhiyyəni həm də psixoloji, sosial və təşkilati proseslərin vəhdəti kimi görür. Bu baxış tərzi onu fərqləndirir. Xəstəxananın girişindən başlayaraq hər mərhələdə vətəndaş məmnuniyyətini təmin edən mexanizmlər qurulub. Qəbul zamanı operativ yönləndirmə, nəzakətli qarşılanma, izahların sadə dildə verilməsi – bunlar xəstənin özünü rahat və güvəndə hiss etməsi üçün əsas amillərdir. Hüseynov yaxşı bilir ki, sağalma prosesinin yarısı həkimin səsinin tonundan, davranışından başlayır.
Tibbi infrastrukturun yenilənməsi də onun ən böyük prioritetlərindəndir. O, cihaz almağı məqsəd yox, diaqnostik dəqiqliyin artması, səhv risklərinin azalması və həkimin qərar prosesinin güclənməsi üçün vasitə kimi qəbul edir. Bu səbəbdən xəstəxananın müxtəlif şöbələrində monitorinq sistemlərindən tutmuş laborator analiz xətlərinə qədər bir çox sahə modernləşdirilib. Bu yeniliklərin hər biri kağız üzərində göstərici kimi deyil, real klinik nəticələrə təsir edən element kimi izlənir.
Baş həkimin komanda formalaşdırma üsulu xüsusilə diqqətəlayiqdir. O, işçiləri yalnız ixtisasına görə yox, məsuliyyət duyğusuna, etik dəyərlərinə və kollektiv ruhuna görə seçir. Hər bir tibb bacısı, sanitar, texniki işçi belə öz sektorunun önəmli bir halqası hesab olunur. Burada “mənim işim deyil” düşüncəsi yoxdur – hər kəs xəstə sağalana qədər bu sistemin ayrılmaz hissəsidir. Bu mədəniyyət, sözün əsl mənasında, xəstəxananı canlı orqanizmə çevirib.
Şəhid ailələri və qazilərə münasibət isə xüsusi qeyd olunmalıdır. Şahlar Hüseynov üçün bu kateqoriyadan olan insanlara xidmət tövsiyə yox, borcdur. Onların qeydiyyat və müalicə prosesləri üçün ayrıca “sürətli xətt” tətbiq olunub. Əgər hansısa müalicə Bakı və ya digər mərkəzlərdə tələb olunursa, bu yönləndirmələr şəxsən rəhbərlik nəzarəti ilə həyata keçirilir. Bu yanaşma həm səhiyyə etikası, həm də milli dəyər baxımından nümunəvi modeldir.
Xəstəxananın təkcə müalicə müəssisəsi kimi yox, maarifləndirici platforma kimi işləməsi də onun vizyonunun göstəricisidir. Müxtəlif yaş qrupları üçün sağlamlıq seminarları, risk xəstəliklərinin erkən aşkarlanması üçün skrininqlər, qadınlar üçün ana və uşaq sağlamlığı dərsləri artıq ənənəyə çevrilib. Bu tədbirlərdə məqsəd xəstə gələndə müalicə etmək yox, xəstəlik yaranmadan qarşısını almaqdır. Hüseynov bunu “reaktiv tibb yox, preventiv tibb” kimi adlandırır.
Təsərrüfat idarəçiliyində də ciddi səmərəlilik təmin edilib. Dərman və sərf materiallarının israfının qarşısı alınır, enerji xərclərinə qənaət mexanizmləri tətbiq olunur, tullantıların təhlükəsiz şəkildə utilizasiyası həyata keçirilir. Bu böyük sistemin həm klinik, həm də iqtisadi baxımdan sağlam işləməsi, onun strateji düşüncə tərzindən qaynaqlanır.
Vətəndaşlar üçün ən böyük rahatlıq isə odur ki, bu xəstəxanada kiminsə kimliyi yox, xəstəliyi əsasdır. Tanışlıq, vəkil çağırmaq kimi köhnəlmiş davranış modellərinə ehtiyac yoxdur – hər kəs eyni məsuliyyətlə qarşılanır. Bu, yalnız idarəetmə deyil – ədalət prinsipidir.
Bu gün Beyləqan əhalisi üçün Şahlar Hüseynov sadəcə bir baş həkim deyil. O, tibbi təşkilatçı, sosial məsuliyyət daşıyıcısı, sistem qurucusu və insan talelərinə həssas yanaşan bir lider kimi qəbul olunur. Onun rəhbərliyi ilə qurulan səhiyyə modeli göstərir ki, düzgün idarə olunan xəstəxana cəmiyyətin yalnız müalicə mərkəzi yox, ümid və etibar ünvanı ola bilər.